Tuesday, 24 April 2007

I Am Leaving For The Country

Last evening I got a phone call from this dear friend of mine, at one time in my life I should say a real partner in crime. She called me to say she became mother for the third time. After two sweet little girls she gave birth to a cute baby boy. Everything went well, and both mother and son are in perfect health. It was something else that caught my attention like a fly does to a frog, which was exactly how I felt at that moment. I wanted to roll out that tongue of mine and catch the fly. The fly being Fréderique, an old acquaintance of both Mary and me. More of a sweetheart to me than to Mary, but she never held that against me. No, she has always been very understanding and caring.
Anyway, as we were speaking I heard a voice in the background constantly shouting. I know she married a mute, so I knew it couldn’t be her husband, so I asked what was going on. She told me Fréderique was there. He had been depressed and had been hospitalised after several suicide attempts, and when he was released from the asylum he phoned her to ask if he could stay awhile until he found himself a place of his own. That was six months earlier, and by then she was pregnant and could use a pair of extra hands around the house. Perhaps you need to know she and her family live in the country in a beautiful farmhouse with lots of small animals, which also implies there is a lot of work. So she gladly welcomed Fréderique. It gave her the opportunity to interact with someone in a normal way, not with sign language, and not on some childish level with her children. She also told me Fréderique has been recovering in a wonderful way, and he was practically the guy we knew years ago. I was glad to hear that. And I was dying to see Fred, like I used to call him.
There was only one other thing, and that kind of gave me shivers in places I never thought I was able to get shivers. Her little baby boy is called Noah. And I freaked. In my mind, not on the phone. Why you ask? Well I tell you.
Long ago, when I was discovering all things wonderful I was very much in love, with this Jewish guy called Noah. Mary also thought Noah was top of the bill, but Noah chose me, not Mary. She was furious with envy and tried to sabotage every single date. It was the only time in our lives we didn’t speak to each other for over two years. Anyway, me and Noah had to break up because his family thought I was a prostitute. Which in a way I was, but if his father hadn’t visited this brothel I was working, they would never have found out. So we ended our relationship and I was totally fucked up. I cried for days and days, and nothing could comfort me. Well almost nothing. First of all Mary came back, apologized and did everything within her powers to restore my old self. I’m still ever so grateful to her for that. And then came Fréderique. I met him while I was working as a neighbourhood girl. He also worked the streets for money and one cold evening, when no cars drove by, we ended up talking and eventually in my bed. We stayed together for years but always behind closed doors. Only Mary knew. Fréderique had a very jealous boyfriend, and he was afraid he would find out. My relation with Fred ended when one day, for no reason at all, he disappeared. And now he seemed to be back.
So I am leaving for the country. I have no real commitments here right now, so I’m going to visit Mary, Noah and Fred right now. I’ll be back some time next week.

Monday, 23 April 2007

The Sweet Smell Of Lavender

My my, what a world we live in! Not so long ago, a friend of mine asked me to help him building his own blog. Talk about misery! Talk about misery again! Didn't work well, was it the computer? Was it my friend? Was it the internet? So many questions rose like little weeds in the middle of summer after a nice warm shower. I got so fed up, and wound up, totally full of stress, I needed some distraction to ease the nerves.
So I went into the bathroom, filled the bath with hot water, actually lukewarm, because I have this sensitive skin and I just don't need a lobsterlike tan. I added some lavenderdrops, because I like the smell of lavender, it always reminds me of a wonderful summer I spent in France trying to learn the French language. That summer I met Gilles, an extraordinary goodlooking fisherman. He was just about twenty, I was sixteen. We fell in love like puppies, and we made wonderful puppylove, so ever since that summer, I adore the smell of lavender. By the way, I never really hit it off with French.
Anyway, I undressed and slipped into the tub like a hand in a glove, and I was overwhelmed with desire. And as I was gently stroking my skin with a real seasponge, the inevitable came along. My right hand slipped under the water to work its way into the cave I call Wonderland. (Sometimes as a joke, when I really do not want to listen to someone, I show them my hand and say 'Talk to Alice', but they never seem to get it). After a long visit my hand surfaced again and I was glowing with relief. Stressfree, I returned to the computer and my friend had sent me an email telling me his blog was getting shape. Maybe I was so high while I was in the bath, the positive vibes reached him from a distance and worked for him as well. I'm so glad I took a bath.

S o h e r e i t i s

So here it is... A P O C R Y P H A. The real Apocrypha. A work in progress, and a work perhaps never to be finished. Ooh, how sweet the idea of never ending thingies.

Of course, it's in Dutch, cause that's my main tongue. And a good tongue it is. If anyone would want to translate it, feel free, I don't care now I've sent my babies into the big scary world. But, and I repeat, but, do not touch the artwork. That's copyrighted. I may be a foolish girl with strange and vulgar mindcobwebs, but stupid has never been my middle name. No, my middle name is... well I don't have a middle name.

Anyway, enjoy the work, and light the searchlight in order to show them the way...

Verboden Vrucht

Ik kan mijn vreugde nauwelijks verbergen
zelfs niet met handen die groot zijn
maar nooit zal ik van jou gaan houden
daarvoor zijn jouw borsten veel te klein

maar wie is er anders in de buurt
dus laat ik jou maar in de waan
want ik zou het nooit gedaan hebben
als jij het niet had gedaan

ik viel voor je vleselijke lusten
het was wat ik toen zocht
en nooit werd ik zo sufgeneukt
gewoon omdat het niet mocht

Kwakje

Als alle anderen eindeloos zijn gebruikt
blijf ik zitten met geschonden eer
voldoening vind ik vrijwel altijd
als ik kwaak terwijl ik masturbeer

dan hoor ik als ik me concentreer
de stadsgeluiden als kakofonie
zich heroriënteren tot
de eerste eendensymfonie

kwaak kwaak kwak kwaak
kwak kwak kwaak kwaak
kwaaaaaak kwak kwakkerdekwak
kwa kwak kwa kwaak

Je Suis Un Travesti Executif Et d’Action

(Le Singe Est Sur La Branche)

Mij gevangen zetten heeft geen zin
aan het verleden kan je nooit ontkomen
want hoe je het keert, hoe je het draait
ik heb jou jouw maagdelijkheid ontnomen

en ik was stil en zeer voorzichtig
uit schrik jou te wekken
ik wou je ’s ochtends verrassen
door als een dief in de nacht te vertrekken

want jouw vliezen breken is ongepast
maar wel mijn doel in dit leven
het is gebeurd het is gedaan
ik heb jou mijn maagdelijkheid gegeven

Sluipschutter

Ik zal jou breken als een dun twijgje
meer beteken je niet voor mij
een dwaze trut die niet huilt maar jankt
ook als ik voorzichtig bij je binnen glij

rugpijn hoofdpijn botten die breken
nooit komen we samen zonder
allergieën blauwe plekken
je blijft een eeuwig hypochonder

en het spijt me als ik jou vergiftig
met mijn vretend zure zaad
mijn liefde voor jou stelt niets voor
jij staat voor mij gelijk met haat

Come Hell Or High Water


Hier heb ik jou in gedachten vermoord
en ik weet dat ik je zou missen
elk gebaar en elke vrijpartij
en het feit dat ik jou mocht onderpissen

niet echt mocht maar het afdwong
jou verraste met deze gouden regen
je keek nog nooit zo verward
maar accepteerde het toch als een zegen

heb ik jou gedoopt in mijn religie
jou ingelijfd als goddeloze slet
jou laten baden in mijn water
heeft jou van de ondergang gered

Zoete Incarnatie

Je mag me omarmen en besluieren
mij nemen als een weerloos beest
ik zal niet vechten of tegenspreken
ik wil voelen waar je bent geweest

elk plekje elke centimeter huid
elke holte eruit en erin
bind me vast besluier mij
ik geef me over aan jouw zin

Kaikobad Pehleví Agni Brahma
Krishna Kalieri Vishnoe Shiva
nu en later hier en hierna
jij besluiert me als een diva

Dame Jeanne


Eens zal ik jou kussen als een vrijgevochten vrouw
mijn tong zal speels jouw keel ontdekken
afscheid nemend met dit passiespel
zie ik het leven uit jou wegtrekken

en jouw koude lijf maakt mij warm
zoveel kracht in de stille pracht
van jouw bewegingsloze schoonheid
ik leef terwijl jij cynisch lacht

de lach der doden stijf en koel
stil stom en ogenschijnlijk trouw
jij bent weg en ik ben vrij
verontschuldigend in levenslange rouw

Test


Als ik jou in mijn mond neem
jou proef waar jouw vocht jou verlaat
dan voel ik mij de kleine jongen
die voor het eerst de zee ingaat

en het zilte nat niet smakelijk vindt
en spuugt en kotst en tanden poetst
daarna lachend met de opgelopen schrik
voor de rest van de dag keelschrapend hoest

slikken slikken riep je nog
maar mijn lijf schokte brakend
in deze tijden heb je sex
ongedwongen maar steeds wakend

GRUß


In jouw hoofd zit werkelijk niets dan ruimte
jou gebruiken is dan ook kinderspel
ik ben de astronaut die zweeft in niets
en jou over mijn fantasieën vertel

fantasieën gitzwart en duister gekleurd
geboren in een ziekelijk brein
die jou laten drijven in visioenen
van zinderend naspel zonder eind

ik neem je vaker dan de pil
die onder mijn tong traag moet smelten
waarna we diepgelovig Eros eren
Heil sei dem Freudenlicht der Welten

Tapas


Ik weet dat je opgewonden raakt
als ik zeg dat ik Lector heet
jou slurpend hoogtes laat verkennen
en dan kleine hapjes van je eet

en zou je kwaad worden als ik zeg
dat Lector eigenlijk Lecter heet
zou je als ik je zo zou noemen
opnieuw stinken naar erotisch zweet

zodat ik opnieuw opwinding vind
in stilletjes aan je knabbelen
blijf jij mij dan kreunend gebieden
dat ik aan jou moet blijven sabbelen

Friday, 20 April 2007

R u d e P e o p l e

Rude people! They're everywhere. On the street, in the supermarket, on the train, even here. Deleting messages people have posted, without even giving an explanation. I don't know what they're thinking. They rule the blogworld? Or what? Thinking everyday life can be told thru' photo's and pictures. What's up with these rude people. Say 'NO' to all rude people and let them eat cake!

Today

I finally made it thru' the wilderness... Here I am. Totally ready to talk to all you beautiful people!