Nadat Mary Dirk was gevolgd, fluisterde Fred dat hij het straks wel allemaal zou uitleggen. Dat Dirk en Mary op zaterdag altijd boodschappen deden, en dat we dan tijd alleen hadden. En inderdaad, een half uur later kwamen ze beiden de keuken in, uitgedost als twee kerkgangers. “It’s time to shop!” riep Mary. Het was eerder “It’s tiiiiiime to........SHOP!”, een variant op ‘Here comes Jimmy’. Ze leken beiden heel erg vrolijk en het was alsof er niets gebeurd was. Ze vertrokken en wij ruimden de ontbijttafel op.Terwijl ik aan het aanrecht stond, kwam Fred achter me staan. Hij nam me vast bij mijn heupen en duwde zijn hele lichaam tegen me aan. “Is dat de uitleg?” vroeg ik.”Je hebt gelijk”, was zijn verontschuldigend antwoord. “En ja, ergens loopt het in de richting van de uitleg;”
“Ik luister” zei ik terwijl ik me een kop koffie nam en opnieuw aan de keukentafel ging zitten.
“Laten we buiten zitten, dan zien we wanneer ze arriveren. Als Mary weet dat ik je nu al alles vertel, springt ze uit haar vel. We kunnen dus beter opletten en ons niet laten betrappen.”
Hij nam een pilsje uit de koelkast, ik nam m’n kop koffie en we gingen op de bank zitten waar ik die nacht had geslapen.
“Alles is eigenlijk begonnen toen Dirk zijn huidige job als administratief bediende in de steenkoolmijn hier wat verderop kreeg. Elke middag, tijdens de lunch, zat Dirk alleen zijn boterhammen op te eten. Iets wat het medeleven opwekte van de kantinejuffrouw. Floritsjna was een Russische die via via de leiding over de kantine had gekregen. Dirk was blij met de aandacht, al was er een serieus communicatieprobleem. Hij sprak geen Russisch, hij sprak niets, en zij sprak geen gebarentaal. En zoals ik me heb laten wijsmaken, is dat probleem zeer snel opgelost door hun lichaamstaal. Meer bepaald door hun lichaamstaal in de toiletten van de kantine. Floritsjna was niet bepaald vies van hijgen en kreunen en Dirk die het toch niet hoorde, zal haar wel niet in toom gehouden hebben. Ik heb me trouwens ook laten vertellen dat Dirk zijn verbale probleem ruimschoots goedmaakt met wat hij in bed te bieden heeft. Of in de toiletten natuurlijk”
“Hah, dan is dat vraagteken al opgelost. Ik vroeg me al af wat Mary in die sukkel ziet. Maar ’t is dus een kwestie van hormonen. Zo ken ik haar ook wel”
“Enfin, Dirk werd al heel snel verliefd, of dat dacht hij toch, op Floritsjna. Hij kwam soms niet eens meer thuis en bleef dan bij haar overnachten, om ’s ochtends hier opnieuw te arriveren, de kinderen ontbijt te serveren, en dan naar zijn werk te vertrekken. Mary aanschouwde alles met de moed der wanhoop. Hoe ze ook zocht, ze vond geen manier om Dirk aan haar te binden, en weg te houden van die Russin. Tot vorige zomer. Toen leerde ze Igor kennen. Igor was de vriend van Floritsjna en woedend op haar omdat ze er een minnaar op nahield. Hij vond er niets beter op om Mary te verleiden als wraak op wat Floritsjna hem aandeed. En Mary bezweek voor zijn charmes. Ik heb Igor gezien, en ik begrijp waarom ze bezweek. Bloedmooi en gracieus, brede schouders, fantastische glimlach, lippen die vragen om bepoteld te worden, grote handen, grote voeten, en je weet wat ze daarover zeggen. Mary had een tijdje een affaire met Igor, en ze genoot van elke minuut dat ze bij elkaar waren. Mary was in de wolken en de grot stond eindelijk niet meer droog, zoals het zelf te plastisch omschreef. Dirk en Floritsjna ontdekten de affaire en zij werden nog onafscheidelijker. Ze probeerden nu hun relatie niet eens meer te verbergen. Maar het onvermijdelijke gebeurde en Mary raakte zwanger. Meteen toen ze het ontdekte, heeft ze alles in haar mogelijkheden aangesproken om Dirk opnieuw in bed te krijgen. En dat lukte blijkbaar sneller dan ze zelf had verwacht. Eenmaal vrijen was voldoende om haar plan te laten slagen. Ze zou zeggen dat het Dirk’s was, en dat als argument gebruiken om hem opnieuw in haar macht te krijgen. Ze vertelde Igor niet van har zwangerschap en Dirk kreeg als eerste te horen dat het gezin uitgebreid werd. Dirk is toen meteen in een serieuze depressie geraakt, en Floritsjna heeft hij nooit meer gezien, toch niet dat Mary weet. Vanmorgen is Dirk beginnen huilen omdat hij gezien had dat je Moskou vernoemde. En alles wat hem aan Floritsjna doet denken, brengt hem nog steeds heel erg uit zijn evenwicht.”
“Dus Noah is Dirk’s zoon niet?”
“Nee, maar dat weet Dirk zelf niet.”
“En ziet Mary Igor nog?”
”Nee, ze hebben beiden gebroken met hun buitenechtelijke affaires, al blijkt nu ook wel dat ze eigenlijk alles gebroken hebben. Die twee blijven bij elkaar omwille van de kinderen, maar verder bindt niets hen.””En Dirk, werkt die nog steeds in de mijn?”
“Nee, die werkt hier nu fulltime op de boerderij. Zo kan Mary een oogje in het zeil houden. En ze vermoedt dat hij nu en dan zijn genot bij de schapen vindt, maar zelf vindt ze schapen geen concurrentes. Hun lichamelijke relatie is trouwens helemaal naar de knoppen zegt ze.”
“En gisteren? Wat was dat in de keuken?”
“Dat is iets speciaal. Behoorlijk stimulerend hoor. Oh, daar zijn ze. Vlug iets anders. Uhm, dus Istanbul is veel mooier dan je verwacht had?”
“Inderdaad Fredje, inderdaad.”
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment